Najbardziej katastrofalnym cyklonem tropikalnym w udokumentowanej historii był
cyklon Bhola, który w 1970 spustoszył Bangladesz. Nie ma dokładnych danych
dotyczących liczby ofiar, ale ostrożne szacunki podają liczbę co najmniej
300 tys. zabitych, głównie w wyniku zalania nisko położonych terenów przez
fale przypływu. Straty spowodowane przez huragan Andrew na Bahamach i
w południowo-wschodnich stanach USA w 1992 przekroczyły 30 mld dolarów USA.
Katastrofalny huragan Mitch zaatakował jesienią 1998 Amerykę Środkową,
powodując kilkanaście tysięcy ofiar śmiertelnych i kolosalne straty materialne,
głównie na skutek katastrofalnych opadów i spowodowanych nimi osunięć ziemi
oraz powodzi. Z kolei we wrześniu 2005 roku huragan Katrina spowodował zalanie
Nowego Orleanu oraz spustoszył stan Missisipi.
W większości krajów nawiedzanych przez cyklony tropikalne jednym z najważniejszych
zadań służb meteorologicznych jest obserwacja i prognozowanie tych zjawisk.
Cały cykl życiowy cyklonów tropikalnych śledzi się, przeprowadzając obserwacje
przy użyciu geostacjonarnych satelitów meteorologicznych. Gdy cyklony znajdują
się w zasięgu radarów meteorologicznych, można "zaglądać" do ich wnętrza.
Ponadto United States Air Force (USAF) oraz National Oceanic and Atmospheric
Administration (NOAA) dysponują flotą samolotów pomiarowych wyposażonych
w urządzenia do badania huraganów. Dane satelitarne, radarowe, z pomiarów
lotniczych i naziemnych służą do opracowywania prognoz dotyczących rozwoju
i trasy cyklonów; prognozy są wykorzystywane przez służby obrony cywilnej,
które podejmują działania obronne przed siłą żywiołu.

Huragan Mitch